Web Analytics Made Easy - Statcounter
به نقل از «جام جم آنلاین»
2024-05-05@14:47:51 GMT

برای سوگی بی‌پایان

تاریخ انتشار: ۳۱ تیر ۱۴۰۲ | کد خبر: ۳۸۲۸۵۹۹۰

حالا همین مادران، در چنین جمعه‌هایی، هرکجا که باشند، خودشان را به جمعیت عظیمی از مادران شبیه به خودشان و فرزندان در آغوش‌شان می‌رسانند تا همگی نوای لبیک یاحسین(ع) سر بدهند؛ تا شریک غم بی‌پایان و بی‌انتهای سید شهیدان در شهادت نوزاد شش‌ماهه‌اش باشند. البته که فقط تسکینی برای آرامش خودمان و فرصتی برای دعای سلامتی و عاقبت‌به‌خیری فرزندان‌مان است و الا که چه کسی می‌تواند همدرد غم حسین(ع) و رباب باشد؟ این گزارش، روایتی است از آنچه که هر سال، در میان جمعیت شیرخوارگان حسینی تکرار می‌شود؛ گردهمایی و جمعیتی که دختران و زنان بسیاری، سال‌های متعددی، آن را از پشت قاب تلویزیون تماشا کرده‌اند و سال‌های بعدی، با نوزادی در آغوش، خودشان را به آنجا رسانده‌اند.

بیشتر بخوانید: اخباری که در وبسایت منتشر نمی‌شوند!

    آفتاب گرم‌تر از هر وقت دیگری می‌تابد؛ مستقیم و پرقدرت! اما همین شدت و قدرت هم نتوانسته مانعی برای جمعیت روان و سرازیر مادران و کالسکه‌های در دست‌شان به سمت مصلای تهران باشد؛ کالسکه‌هایی که نوزادان و کودکان شیرخواره، با سربند و لباس‌هایی مشکی و سبزرنگ، در زیر سایه‌بان آن منتظر نشسته‌اند تا لابد در بزرگ‌ترین و متفاوت‌ترین گردهمایی عمرشان شرکت کنند. خودشان نمی‌دانند اما بعدها، در سال‌های پیش‌روی‌شان، حتما به حضورشان در میان جمعیت ارادتمندان به حضرت علی‌اصغر(ع) افتخار می‌کنند. حتما خدا را شاکر خواهند بود که در خانواده‌ای متولد شده‌اند که مهر اهل‌بیت را بر دل دارند؛ که از همان روزهای کودکی، گوش‌ و جان‌شان به شنیدن نام حسین(ع) و خانواده‌اش عادت کرده است.    جمع مظلومان جمع است فضای اینجا، با دیگر هیات‌ها و مراسم‌های دهه اول محرم فرق می‌کند؛ اینجا مهمانان و عزادارانش را نوزادان و کودکانی تشکیل می‌دهند که حتی یک پشه را نمی‌توانند از خودشان دور کنند؛ این‌قدر ناتوان و همین‌قدر مظلوم. همین نوای مظلومیت‌شان هم هست که دل حاضران بزرگسال مجلس را می‌لرزاند و رقیق‌شان می‌کند. مظلومیتی که همه را یاد شش‌ماهه اباعبدا... می‌اندازد؛ شش‌ماهه‌ای که نتوانست در برابر تیر ملعونان، از خودش دفاع کند و تشنه‌لب، در دستان پدرش به شهادت رسید. همین روایت است که سال‌هاست که خواب را از چشم مادران محبت اهل‌بیت گرفته است؛ اصلا همین که به پدرش فکر می‌کنند، خودشان را جای رباب تصور می‌کنند، فرزندان شیرخواره و شش‌ماهه‌شان را لباس علی‌اصغر(ع) می‌پوشانند، برای این غم‌شان بس است؛ غمی که تمامی ندارد.    فراتر از خیال «هر سال، وقتی این مراسم را از رسانه‌های مختلف می‌دیدم، خودم را با فرزند در آغوشم تصور می‌کردم که در میان این جمعیت ایستاده‌ام و برایش لالایی می‌گویم؛ امروز رویاهایم واقعی شد و من با فرزند چهارماهه‌ام اینجا هستم اما همه‌چیز خیلی سخت‌تر از آن چیزی است که فکرش را می‌کردم.»  این را می‌گوید و اشک‌هایش سرازیر می‌شود، اشک‌هایی که از همان سخت بودنی جاری می‌شود که می‌گفت. راست هم می‌گوید، سخت است که نوزاد شیرخواره‌ات را در آغوش بگیری و او را به‌جای علی‌اصغر(ع) تصور کنی؛ تصور کنی که چقدر مظلومانه شهیدش کردند و به این فکر کنی که پدر و مادرش چه کشیدند؟ راست می‌گوید! سخت است؛ خیلی سخت!    محبتی برای همه عمر همه‌شان سربند به سر دارند؛ از آن نوزاد که شاید بیشتر از یک ماه از تولدش نمی‌گذرد تا  کودکان نوپا و خردسالی که یک دقیقه یک‌جا بند نمی‌شوند. با وجود همه این تفاوت‌ها، اما در اصل ماجرا شبیه به هم هستند؛ آنها نسلی هستند که قرار است ادامه‌دهنده راه پدر و مادرهای‌شان باشند. آنها کودکان خوشبختی هستند که فرصت حضور و تنفس در فضایی را پیدا کرده‌اند که همه از اباعبدا... و فرزند شش‌ماهه‌اش می‌گویند. نوای یاحسین(ع) برایش آشناترین کلمه‌ای است که این روزها می‌شنوند و بر سینه‌ زدن، تکراری‌ترین کاری که این روزها به چشم می‌بینند. حالا دیگر چشم و گوش‌شان عادت کرده است به این دیدن‌ها و این شنیدن‌ها؛ عادتی که کاش در سرشان بماند. بماند برای روزهای جوانی و بزرگسالی‌شان؛ روزهایی که گرفتار می‌شوند و همین یک یا‌حسین(ع) می‌تواند گره از غم و اندوه‌شان باز کند. اصلا همین محب اهل این خاندان بودن و از آن مهم‌تر، ماندن، کافی است برای حاصل یک‌چنین دورهمی و جمعیتی.   لبیک‌گویان کوچک گریه‌هایش امانش نمی‌دهند؛ فرزندش را سخت در آغوش گرفته و غرق بوسه‌اش می‌کند و اشک می‌ریزد. می‌گویند فرزندش در آخرین روزهای یک‌سالگی درگیر بیماری شده است؛ البته که قابل درمان است ولی زمانبر. همین است که حالش دگرگون‌تر از باقی مادرهاست. نمی‌تواند گریه فرزند بیمارش را بشنود، نمی‌تواند بی‌حالی‌اش را ببینید. حتی یک لحظه هم او را دست کسی نمی‌دهد و روی زمین نمی‌نشیند. ایستاده و شفایش را از صاحب این مجلس می‌خواهد. اما در فضای کلی، همه بچه‌ها روی دست مادرشان هستند؛ مادرانی که آنها را بالا گرفته‌اند و لبیک یا‌حسین(ع) از زبان‌شان نمی‌افتد. اشک می‌ریزند و به لبیک‌گویی‌شان ادامه می‌دهند. انگار خودشان هم می‌دانند که طاقت‌شان کم است؛ کم است برای مادر علی‌اصغر(ع) بودن. می‌دانند که جز سیدالشهدا، کسی نمی‌تواند از پس این غم بزرگ بربیاید؛ غمی که تصورش، این‌طور تن و بدن مادران را می‌لرزاند و اشک‌های‌شان را جاری کرده است. در لابه‌لای اشک‌ها و تضرع‌های‌شان، فرزندشان را به شهید کربلا می‌سپارند. به علی‌اصغرش قسم می‌دهند که حافظ و نگهدارش باشد؛ که به‌راه و از سربازان امام‌عصر(عج) باشد. اصلا یک مادر چه می‌خواهد جز عاقبت‌به‌خیری فرزندش؟     

منبع: جام جم آنلاین

کلیدواژه: اولین جمعه محرم جمعه محرم محرم علی اصغر ع شش ماهه اشک ها حسین ع

درخواست حذف خبر:

«خبربان» یک خبرخوان هوشمند و خودکار است و این خبر را به‌طور اتوماتیک از وبسایت jamejamonline.ir دریافت کرده‌است، لذا منبع این خبر، وبسایت «جام جم آنلاین» بوده و سایت «خبربان» مسئولیتی در قبال محتوای آن ندارد. چنانچه درخواست حذف این خبر را دارید، کد ۳۸۲۸۵۹۹۰ را به همراه موضوع به شماره ۱۰۰۰۱۵۷۰ پیامک فرمایید. لطفاً در صورتی‌که در مورد این خبر، نظر یا سئوالی دارید، با منبع خبر (اینجا) ارتباط برقرار نمایید.

با استناد به ماده ۷۴ قانون تجارت الکترونیک مصوب ۱۳۸۲/۱۰/۱۷ مجلس شورای اسلامی و با عنایت به اینکه سایت «خبربان» مصداق بستر مبادلات الکترونیکی متنی، صوتی و تصویر است، مسئولیت نقض حقوق تصریح شده مولفان در قانون فوق از قبیل تکثیر، اجرا و توزیع و یا هر گونه محتوی خلاف قوانین کشور ایران بر عهده منبع خبر و کاربران است.

خبر بعدی:

عزم جهانی برای پایان دادن به استفاده از زغال‌سنگ

کشورهای گروه ۷ شامل ایالات‌متحده، بریتانیا، ایتالیا، فرانسه، ژاپن، آلمان و کانادا توافقی را برای پایان دادن به استفاده از زغال‌سنگ برای تولید برق تا سال ۲۰۳۵ امضا کردند.

به گزارش سرویس ترجمه خبرگزاری ایمنا، زغال‌سنگ به‌عنوان منبع تولید برق در اقتصادهای گروه هفت (G7) حدود ۱۵ درصد از ترکیب انرژی آن‌ها را تشکیل می‌دهد و هرچند به‌طور قابل‌توجهی کمتر از میزانی است که ۲۰ یا ۳۰ سال پیش برای تولید برق کشورهای این گروه شامل ایالات‌متحده، بریتانیا، ایتالیا، فرانسه، ژاپن، آلمان و کانادا استفاده می‌شد، طبق استانداردهای جهانی هنوز هم مقدار زیادی است و باید حذف شود. با این حال حداقل برای بعضی از اعضای این گروه مانند آلمان و ژاپن که به ترتیب ۲۵ و ۲۹ درصد برق مورد نیاز خود را از زغال‌سنگ تأمین می‌کنند، حذف این سوخت فسیلی از ترکیب انرژی سخت‌تر از حد انتظار است.

چوب‌خط حذف زغال‌سنگ در گروه هفت

ضرورت حذف زغال‌سنگ توسط آژانس حفاظت از محیط زیست ایالات متحده در مورد انتشار گازهای گلخانه‌ای ناشی از تولید برق تأیید شده است، بنابراین تمام نیروگاه‌های جدید با سوخت زغال‌سنگ و گاز باید سیستم‌های جذب کربن را نصب کنند یا تا سال ۲۰۳۹ تعطیل شوند. مهلت اجرای این توافق در G7 تا ۲۰۳۵ است.

جدیدترین تعهد کشورهای عضو این گروه نشان می‌دهد که آن‌ها مصمم به پایان دادن به انتشار گازهای گلخانه‌ای ناشی از سوزاندن زغال‌سنگ هستند. با این وجود باید توجه داشت که پایان دادن به تولید و استفاده از زغال سنگ در هفت اقتصاد از بزرگترین اقتصادهای جهان، تنها این سوخت فسیلی را برای سایر اقتصادهای بزرگ مانند چین و هند ارزان‌تر می‌کند. سایر کشورهای فقیرتر در آسیا نیز استفاده از زغال‌سنگ را افزایش خواهند داد.

محدودیت انرژی‌های تجدیدپذیر در برابر تجدیدناپذیر

هیچ راه واقع‌بینانه‌ای وجود ندارد که در آن باد، خورشید و نیروگاه‌های هسته‌ای جدید قادر به جایگزینی کامل ظرفیت از دست رفته زغال‌سنگ باشند. در همین حال ساخت یک نیروگاه هسته‌ای جدید سال‌ها طول می‌کشد، زیرا راکتورهای کوچک مدولار به‌تازگی قدرت خود را از دست داده و راکتورهای بزرگ قدیمی به‌عنوان تنها نوع آزمایش‌شده هسته‌ای باقی مانده‌اند.

به این ترتیب تقاضای گاز برای برآورده کردن جهش تقاضا از سوی G7 افزایش خواهد داشت و آنچه در سال ۲۰۲۲ برای اروپا و آسیا اتفاق افتاد، در مقیاس بزرگ‌تر و احتمالاً طولانی‌تر برای غرب تکرار می‌شود.

از سوی دیگر تقاضا برای انرژی در حال افزایش است و با افزایش سریع استقرار هوش مصنوعی، این امر تشدید پیدا می‌کند. محاسبات هوش مصنوعی انرژی بسیار بیشتری نسبت به محاسبات غیر آن مصرف می‌کند و باعث افزایش تقاضا برای برق می‌شود که باد و خورشید توان پاسخگویی به آن را ندارد.

با این حال هوش مصنوعی، مراکز داده و تولید نیمه هادی‌ها برای صنعت پررونق فناوری اطلاعات تنها عواملی نیستند که تقاضا برای برق را افزایش می‌دهند و صنعتی‌سازی که زندگی میلیون‌ها نفر را بسیار بهتر کرده است نیز ناگزیر با افزایش تقاضای انرژی به‌ویژه برق همراه است.

در واقع جهان می‌تواند به افزودن انرژی‌های تجدیدپذیر ادامه دهد، اما این اقدام هرگز کافی نخواهد بود. بنابراین، مشخص نیست که آیا G7 می‌تواند زغال‌سنگ را به‌طور کامل کنار بگذارد یا خیر و گفت‌وگوها سر این مسأله است که اثر خالص خروج زغال سنگ G7 در صورت تحقق ممکن است در واقع به انتشار جهانی بیافزاید. این حقیقت تلاش‌های بیشتری را برای بررسی جوانب امر می‌طلبد.

کد خبر 750671

دیگر خبرها

  • جام جهانی تیراندازی| پایان کار بانوان در تفنگ ۱۰ متر
  • عزم جهانی برای پایان دادن به استفاده از زغال‌سنگ
  • کار نکونام سخت‌تر از قبل شد
  • پایان مسابقات فوتسال جام مساجد در میامی
  • ۵ پاس گل و یک گل برای مسی تنها در یک بازی!
  • خلاصه بازی بایرن مونیخ و اشتوتگارت + فیلم
  • آخرین قیمت طلا، سکه و دلار تا پیش از امروز ۱۵ اردیبهشت
  • رویس در پایان فصل از دورتموند جدا می‌شود
  • پایان کار نماینده ایران در تپانچه ۱۰ متر مردان
  • بهره برداری از ۱۰۰ واحد صنعتی و تولیدی در گلستان تا پایان سال